Ik wist het nog precies wat ik later wilde worden. Ik wilde architect worden, en ingenieur en misschien ook wel cameraman. Ik kwam er achter dat ik wilde worden wat paste bij mijn strategie, mijn manier van overleven. En dan daarbij zo dicht mogelijk bij mijn eigen natuur blijven. Onbewust deed ik blijkbaar wat nu zo kloppend is en past.
[Lees verder…] overLater als ik groot ben (deel 2)
Wanneer je gaat inzien dat je meer bent dan alleen maar een stukje van de taart zie je ook dat er veel meer is dan dat bekende stuk in je leven waarin je je dagelijkse rondjes draait. Niet alleen ruimte en lucht ontstaat wanneer je je kan verhouden tot die hele taart. Er ontstaat een bepaalde vorm van rust waarin je kan ontspannen en je lijf kan ‘zakken’ en weer één mag zijn met de natuur. Zoals je lijf natuurlijk ‘bedoeld’ is. Dat gevoel herken je meteen wanneer het zich voordoet. Je herinnert je namelijk weer hoe het ‘was’. Ook als kind, in de baarmoeder en daarna als kleintje, was je lijf nog vrij van conditionering en kramp waardoor het zich vormt naar de omstandigheid waarin het moet overleven.
[Lees verder…] overMeer dan alleen dat stukje taart