Wanneer je gaat inzien dat je meer bent dan alleen maar een stukje van de taart zie je ook dat er veel meer is dan dat bekende stuk in je leven waarin je je dagelijkse rondjes draait. Niet alleen ruimte en lucht ontstaat wanneer je je kan verhouden tot die hele taart. Er ontstaat een bepaalde vorm van rust waarin je kan ontspannen en je lijf kan ‘zakken’ en weer één mag zijn met de natuur. Zoals je lijf natuurlijk ‘bedoeld’ is. Dat gevoel herken je meteen wanneer het zich voordoet. Je herinnert je namelijk weer hoe het ‘was’. Ook als kind, in de baarmoeder en daarna als kleintje, was je lijf nog vrij van conditionering en kramp waardoor het zich vormt naar de omstandigheid waarin het moet overleven.
Want dat is wat het ego doet. Overleven mogelijk maken. En daar is niks mis mee. Sterker nog, het is nodig in onze wereld van dualiteit. Het ego maakt daar onderscheid, kiest partij, splitst af, scheidt zich af van wat bedreigend is. Puur om niet gekwetst te worden en sterker te staan. Het ‘vervelende’ van dit proces is dat onze hele taart maar een klein stukje wordt. Het strategische ik, de persoonlijkheid, richt zich op wat werkt, wat het kent, en keurt de rest af. Het geeft deze rest de schuld van alles wat hem is aangedaan. Zodat het zelf niet tot verandering hoeft te komen om te helen. En heeft gekozen om sterk te willen zijn.
Je weet nooit hoe sterk je bent, totdat sterk zijn je enige keuze is. – Bob Marley
Ons ego is niet in staat om te ontschuldigen, om vergeving te geven aan wat het ooit eens opgedaan aan leed en pijn. Zo’n actie vraagt wat van je. Het vraagt in ieder geval bewustzijn op dat je van binnen een kern van heelheid hebt. Een kern die nooit stuk kan gaan en er altijd is. Daar mag je op vertrouwen. Jouw innerlijke en eeuwige kern mag meer ruimte en ‘spreekrecht’ krijgen. Wanneer je je kan verhouden tot je strategische zelf dan krijgt je oorspronkelijkheid meer licht, en mag het weer stralen zoals het ooit heeft gestraald.
De sleutel tot het vinden van je compleetheid ligt niet in hard aan de slag gaan, of hard werken aan je zelf. In tegendeel. Juist wanneer je terug kunt naar de stilte van binnen en gaat luisteren naar wat daar ‘gezegd’ wordt ontstaat er ruimte en helderheid. Een stapje terug, meer genieten van het leven, en zien hoe het zich ontvouwt. Rust in je hoofd en je oorspronkelijke natuur in je lijf. Meer heb je niet nodig.
Geef een antwoord